رحیم محترم مدرس و مشاور صادرات در گفتگوی اختصاصی با تجارت جهانی:
مهمترین اشتباه تولید کننده در زمینه صادرات، تولید بدون بازاریابی است. درحالی که طبق ساده‌ترین تعریف از بازاریابی یعنی تولید بر مبنای نیاز مشتری، ابتدا باید نیاز سنجی مخاطب انجام شود اما این اقدام توسط تولید کنندگانی که در حوزه صادرات فعالیت میکنند صورت نمی‌گیرد.
امروزه مدل هایی تحت عنوان ارزیابی آمادگی صادرات وجود دارد که توانایی‌ها، میزان رشد و بلوغ شرکت، استراتژی، ضعف و قوت های شرکت را بررسی می‌کند.
ویژگی منحصر به فرد ایران، همسایگی با ۱۷ کشور و دسترسی به بازار حدودا ۶۰۰ میلیونی است که از این طریق می‌توان پیشروی خوبی در حوزه صادرات داشته باشیم.
غالبا حاشیه سود صادرات به نسبت قیمتی که کالا به فروش می‌رسد، کمتر از چیزی است که برخی تصور میکنند. اگر در برخی از محصولات همانند صنایع دستی بتوان به طور مستقیم به حلقه‌های مصرف یعنی مصرف کننده نهایی نزدیک شد مثلا محصول زعفران خود را در آمازون به فروش برسانیم به حلقه مصرف رسیده و سود بیشتری کسب خواهیم کرد.
انتخاب کشور مناسب برای صادرات یکی از مهمترین مواردی است که برای صادر کننده ممکن است هم فرصتی باشد برای برند سازی و تبلیغ و هم تهدید.
با سرمایه کم، مثلا سی میلیون تومان، نمی‌توان صادرات را آغاز کرد اما با سی میلیون به همراه زمان و پیگیری می‌توان.
اولین اقدام برای آغاز فعالیت صادرات با سرمایه کم، طراحی یک سایت، معرفی و فعالیت به عنوان شرکت واسطه‌ای صادرات و در نهایت تلاش برای متقاعدسازی شرکت‌ها و انجام بازاریابی برای آنهاست.
چین برای تجارت سرمایه کم، شریک تجاری بهتری برای واردات است.
در دهه آینده مهمترین بازار برای ایران، کشور هند است که به نظر من سرعت رشدی همانند چین در دهه ۹۰ خواهد داشت و به دلیل جمعیت بالا، نزدیکی جغرافیایی، شباهت های فرهنگی و… گزینه بسیار مهمی برای تجارت ایران است که نیاز به تمرکز بیشتری بر تجارت با هند برای ما وجود دارد.
